Dünyanın pek çok ülkesi, petrol ve gazdan elde edilen işlenmemiş plastiğe üretim hududu getirilmesi konusunda uyuşmazlığa düşerek plastik kirliliğine karşı global bir antlaşma konusunda kelam verdikleri muahedeyi sağlayamadılar. Busan’da bir hafta süren toplantı, ortalarında Rusya, ABD ve Suudi Arabistan’ın da bulunduğu petrol üreticisi ülkeler ile ortalarında Panama, Ruanda, Nikaragua ve yaklaşık 120 ülkenin bulunduğu plastik kirliliğinden olumsuz etkilenen ülkeler ortasındaki uyuşmazlık nedeniyle resmi bir muahede sağlanamadan sona erdi. Muhafaza odaklı bir taslak metin “birincil plastik polimerlerin üretiminin sürdürülebilir düzeylere indirilmesi için global bir hedef” davetinde bulundu lakin onay alamadı.
Görüşmeler sona ererken bir küme Greenpeace eylemcisi Busan’daki bir rafineride yaygın olarak kullanılan plastik monomer propileni yüklemesi planlanan bir tankere binerek plastik üretiminin yakınlığına ve görüşmelerde hazır bulunan sanayi lobicilerinin sayısına dikkat çekmeyi amaçlayan sembolik bir aksiyon gerçekleştirdi. Aksiyoncular Buena Alba isimli tankere RHIB’lerle bindikten sonra ön direğe tırmanarak uzun bir müddet kalmaya hazırlandılar.
Greenpeace İngiltere tırmanış grubu gönüllüsü Alex Wilson, “Bugün burada direkt harekete geçerek, bu plastik sevkiyatını durduruyoruz ve dünya önderlerini, plastik kirliliğini durdurmak için plastik üretimini azaltmalarını talep eden bilim insanları ve işletmelerin yanı sıra dünya çapında milyonlarca insanın sesine kulak vermeye çağırıyoruz” dedi.
Plastik sanayisi petrol zengini ülkeler için ticari açıdan bedelli ve birtakım gelişmekte olan ülkeler bunu ekonomileri için vazgeçilmez bir bileşen olarak görüyor. Dünyanın önde gelen plastik atık üreticisi ve değerli bir ham plastik husus üreticisi olan Amerika Birleşik Devletleri, plastik üretimine katı sonlar getirilmesine karşı çıkıyor.
Her yıl yaklaşık 8 milyon ton plastik okyanuslara karışıyor ve bu sayı süratle artıyor. Atıkların birçok, Mississippi Irmağı, Mekong, Nil ve Ganj üzere geniş iç havzalardan plastik çöpleri dışarı atan ırmak drenajları yoluyla denize giriyor. Okyanusa girdikten sonra, plastiklerin birçok insan vakit ölçeğinde çözünmez, lakin yıpranır ve gitgide daha küçük kesimlere ayrılır. Bu mikroplastik ve nanoplastik kesimleri, ticari açıdan pahalı balık tipleri de dahil olmak üzere besin zincirine giriyor ve yırtıcı hayat ve beşerler üzerindeki tam sıhhat tesirleri bilinmiyor.
Geçtiğimiz hafta 170’ten fazla BM üyesi ülkenin temsilcileri, plastik kirliliğinin önlenmesine yönelik bir dizi görüşme için Güney Kore’de bir ortaya geldi. Daha evvel 2024 yılına kadar bir antlaşma yapma kararı almışlardı ve neredeyse hepsi kirlilik sıkıntısının ciddiyetini kabul etti. Kore’deki tepe öncesinde işçi seviyesinde yapılan bir dizi görüşme muhtemel bir mutabakatın ipuçlarını verse de sonuçta müdafaacı ülkeler, işlenmemiş plastik üreticilerinin üretimini denetim altına almayan bir muahedeyi kabul etmeyi reddetti.
Dünyadaki plastik üreticilerini temsil eden Uluslararası Kimya Dernekleri Birliği (ICCA) plastik üretiminin sonlandırılmasına karşı çıktı ve üye devletlerden dikkatlerini atık idaresine çevirmelerini istedi.
ICCA’dan görüşmelerin sona ermesinin akabinde yapılan açıklamada, “Hükümetlerin dayattığı plastik üretim sınırlamaları, daha yüksek maliyetlerden üzücü ikamelere kadar istenmeyen sonuçlara yol açabilir. İlerlemeyi engellemeden kirliliği önlemek için kirliliği önlemeye odaklanmak şarttır” denildi.
Kaynak: maritime-executive.com
Yorum Yap